Ok, na de pech van de vorige dag en een zogenaamd megahoge pas voor ons tent, zijn we maar vroeg opgestaan, half 8 om precies te zijn. Om negen uur waren we op de baan en we begonnen onmiddellijk aan de klim. Een halfuur later stonden we boven, en Filip had het niet eens gemerkt. Hij had nog maar amper geschakeld en besloot dan maar dat dit ABSOLUUT niet de top kon zijn. Hij reed lustig verder als eerste verkenner. Toen hij alleen maar verder naar omlaag reed, besloot hij toch maar eens te stoppen en om te kijken. Kristy en Pieter dachten er hetzelfde over en reden ook vrij snel over de top, Filip achterna. We lachten eens goed over die zogenaamde Devil's Elbow en reden rustig verder. Als alles vandaag zo goed ging, waren we er op de middag.
En inderdaad, om 2u waren we in Perth. Het regende licht, dus lang stoppen zat er onderweg niet echt in. Bovendien was het rustige Schotland van het Noorden ingeruild voor de drukke autowegen van het zuiden. Doorrijden tot Perth dus, en liefst zo snel mogelijk, om ongelukken te vermijden.
Nu zitten we hier in onze 'Guesthouse' ergens aan de rand van Perth. We gaan vanavond lekker eten en supergoed slapen en morgen wachten ons de laatste 45 km tot aan onze boot in Rosyth. Om drie uur hopen we daar te zijn.
En inderdaad, om 2u waren we in Perth. Het regende licht, dus lang stoppen zat er onderweg niet echt in. Bovendien was het rustige Schotland van het Noorden ingeruild voor de drukke autowegen van het zuiden. Doorrijden tot Perth dus, en liefst zo snel mogelijk, om ongelukken te vermijden.
Nu zitten we hier in onze 'Guesthouse' ergens aan de rand van Perth. We gaan vanavond lekker eten en supergoed slapen en morgen wachten ons de laatste 45 km tot aan onze boot in Rosyth. Om drie uur hopen we daar te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten